استان ایلام

استان ایلام یکی از استان‌های کشور در ناحیه‌ای کوهستانی و نیمه گرم قرار گرفته‌است. مرکز این استان شهر ایلام است. استان ایلام از غرب با کشور عراق، از جنوب با استان خوزستان، از شرق با استان لرستان و از شمال با استان کرمانشاه همسایه‌است. این استان از استان‌های کمابیش جنگلی ایران است. پیش از دوره رضاشاه به این ناحیه پشتکوه می‌گفتند، اما در شهریور ۱۳۱۴ ه. ش. در زمان پادشاهی رضاشاه به موجب تصویب‌نامهٔ هیأت وزیران و به منظور یادآوری عظمت و شکوه تمدن عیلام باستان، نام روستای حسین‌آباد، به ایلام تغییر یافت و این روستا به عنوان شهر و مرکز استانی به نام ایلام انتخاب شد. منطقه تمدن باستانی عیلام در استان‌های فارس و خوزستان امروزی تمرکز داشت اما ظاهرا تصمیم دوران رضاشاه برای نام‌گذاری استان ایلام به این موضوع برمی‌گردد که منطقه پشتکوه نیز در دوره‌هایی بخشی از ناحیه عیلام باستان بوده‌است. ایلام شکلی نادرست از واژه سامی عیلام به معنای جای بلند و منطقهٔ کوهستانی است. که پرهیز از حرف «ع» عربی در این تغییر املا تاثیر داشته‌است. چهارده منطقه نمونه گردشگری در کنار جاذبه های غنی و فراوان گردشگری طبیعی، تاریخی و فرهنگی به عنوان مهم ترین عنصر تشکیل دهنده کانون های گردشگری استان محسوب می شود. ایلام به سبب موقعیت قرارگیری آن در میان کوه های زاگرس و جنگل های آن از نظر گردشگری طبیعی دارای استعداد بالا و بسیار غنی است. وجود دو اثر طبیعی ملی رازیانه و دهلران و دیگر کانون های گردشگری شناسایی شده و موقعیت قرارگیری آنان نیز موید این موضوع است.