مجمع دهی: سنت ایام محرم روستاهای شرق گیلان

یک آیین و سنت گیلانی است که عموماً در دهه اول محرم به ویژه در روستا های شرق گیلان برگزار می‌شود؛ و در لاهیجان نشان دهنده آغاز سوگواری این ماه است. در روستای بیزکی از توابع شهرستان جویبار، زنان این روستا سینی‌های بزرگی (مجمع) حاوی غذا های محلی که در منزل تهیه می‌کنند را روی سر گذاشته و به حسینیه روستا تحویل می‌دهند تا به ‌وسیله این غذا ها عزاداران حسینی اطعام کنند. این آیین به گفته مردم محلی بیش از یکصد سال قدمت دارد، قالب این آیین اطعام عزاداران حسینی در مسجد می‌باشد که اغلب در دهه اول محرم هر روزه و بعد از آن فقط پنج‌شنبه‌ های ماه محرم و صفر در مساجد ادامه می‌یابد. زنان سعی می‌کنند بهترین دست‌پخت خود را با بهترین مواد موجود در این مراسم به عزاداران حسینی تقدیم کنند.

پلوی محلی با فسنجان، مرغ، شیرین خورشت و کوکوی محلی پای ثابت اطعام سنتی در مساجد است و زنان از بعدازظهر شروع به آشپزی کرده و بعد از شنیدن اذان از گلدسته‌های مساجد غذای طبخ شده را درون قابلمه‌های کوچک ریخته و در مجمع قرار می‌دهند.

این مراسم در شهرستان لاهیجان هر شب در یک محل برگزار می‌شود که معروف ترین آن همراه آئین علم بندی در مقبره شیخ زاهد، آقا امیر صادق، کوشال و رودبنه است. به این صورت که علم ‌ها توسط جوانان محل به بیرون مسجد آورده شده و در حیاط مسجد با ذکر «یاحسین» و «یا ابوالفضل» در بین عزاداران گردانده می‌شود و مشتاقان و نذر کنندگان از بقچه مخصوص علم، نوارهای باریک پارچه‌ایی سبز رنگ را گرفته و با گفتن نذر و خواسته خود آن را به علم گره زده و برخی نیز پارچه‌ها را تبرکی دانسته و نزد خود نگاه می‌دارند. در روستا های اطراف لاهیجان این مراسم به وقت ظهر و همراه با مراسم مجمع دهی انجام می‌گیرد.

در گذشته زنان و امروز مردان مجمع‌ها را بر سر نهاده و به مسجد می‌برند تا از عزاداران حسینی پذیرایی کنند. هر خانواده عهده‌دار پذیرایی از سه الی چهار عزادار حسینی در مساجد است.