چله کُشی (آداب و رسوم بومی و محلی استان سمنان)

شب یلدا معروف به بلندترین شب سال، یکی از شب های مهم تاریخی کشور عزیزمان ایران است و در جای‌جای این میهن پهناور با رسم و رسوم های متفاوت و اختصاصی و اغلب مشترک، آن را گرامی می‌دارند. زادگاه این مراسم و گرامی داشتن این شب، ایران اسلامی است ولی چند وقتی است که در بسیاری از کشور های آسیایی و اروپایی در حال برگزاری است.

چله کُشی یکی از رسم و رسوم های قدیمی استان سمنان است که در شب یلدا انجام می‌گیرد. به دلیل تنوع و غنای بالای فرهنگی و تاریخی این استان در نقاط مختلف این مراسم به شکل های متفاوتی صورت می‌گیرد. در این استان نیز همانند سایر نقاط فارسی زبان ایران اسلامی شاهنامه می‌خوانند و تفأل به حافظ می‌زنند. علاوه بر این موارد مراسم خاصی چون خوردن چهل میوه در این استان برگزار می‌شود. در این مناطق غذاهایی مثل ته چین اسفناج و خورشت اسفناج در شب یلدا طبخ می‌شود. از رسم های عجیب این منطقه به شرط بارش برف می‌توان به خوردن برف و شیره انگور اشاره کرد.

مرسوم است که در بسیاری از روستاهای استان سمنان که دامداران در شب چله گوسفندی را تحت عنوان ((چله کُشی)) قربانی کرده و گوشت آن را قورمه می‌کنند. از این گوشت که در شکمبه حیوان ذخیره می‌شود، برای تهیه غذا در فصل سرد سال بهره می‌برند. در مناطق کویر نشین مراسم های این شب به نام ((یلدان یلدان)) نام‌گذاری شده است؛ و بازی هایی چون گل یا پوچ و نخود بازی را در این شب فراموش نمی‌کنند. در روستای نام نیک مردمان این روستا با خواندن دو رکعت نماز به شکرگزاری نعمات خداوند و طلب حاجت می‌پردازند. برخی از ترس اتفاق های ناگوار در این منطقه رسم و رسوم هایی دارند برای مثال مردم روستای فرومد تصور می‌کنند اگر در این شب هندوانه نخورند بدن آن ها شپش می‌زند.